- budak özü
- is., bit. b.
Taze sürgün
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
budak özü
Look at other dictionaries:
budak — is., ğı, bit. b. 1) Ağacın dal olacak sürgünü 2) Dalın gövde içindeki başlangıç yeri olan ve tahtalarda görülen yuvarlak koyuca renkte sert bölüm Birleşik Sözler budak deliği budak özü çıkar budak dişbudak kırkbudak üçbudak … Çağatay Osmanlı Sözlük
öz — 1. is., fel. 1) Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. H. Taner 2) Kendine, kendi kendini anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz Öz eleştiri, öz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
