- cuma namazı
- is., din b.
Cuma günü öğle vaktinde cemaatle kılınan namaz, cuma
Onu bu hâliyle gören, cuma namazına hazırlanan bir tapu memuru sanabilirdi.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
cuma namazı
Look at other dictionaries:
cuma — is., Ar. cumˁa 1) Haftanın altıncı günü, perşembe ile cumartesi arasındaki gün 2) din b. Cuma namazı Birleşik Sözler cuma gecesi cuma namazı … Çağatay Osmanlı Sözlük
namaz — is., din b., Far. namāz İslamın beş şartından biri olan ve Müslümanların günde beş vakit, dinî bakımdan belirlenen kurallara göre yapmak zorunda oldukları ibadet, salat İki rekât namazı nerede olsa kılarız. P. Safa Birleşik Sözler namaz bezi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
CUM'A — Toplanma. * Perşembeden sonraki gün. Müslümanların kudsî tâtil günü olup, o güne mahsus namazla mükelleftirler. Memur ve işçilerin cuma namazı vakti serbest bırakılmamaları din hürriyetine aykırıdır. Yahudiler ve hristiyanlar haftalık dinî… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LİGAYRİHÎ HARAM — Aslında helâl olup, başkasının hakkı olduğu için veya neticeleri itibarı ile haram olan şey. Meselâ cuma namazı esnasında ticaret yapmak gibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
sala — is., din b., Ar. ṣalāˀ Müslümanları bayram veya cuma namazına çağırmak, bazı yerlerde cenaze için kılınacak namazı haber vermek amacıyla minarelerde okunan dua Su salası, gündüz, vakitli vakitsiz verilirdi. Y. K. Beyatlı Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
