- ağzı pis
- sf.
Sövmeyi huy edinmiş olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ağzı pis
Look at other dictionaries:
pis — sf. 1) Leke, toz veya kirle kaplı olan, kirli, iğrendirici, murdar, mülevves 2) Kendinde pislik olan veya pislenmiş olan Lağım suları pistir. 3) mec. Beğenilmeyecek durumda olan, kötü, zararlı Şu pis dünyanın acılarında bile öyle bir tat var ki… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pis — sif. 1. Mənfi keyfiyyət və ya xüsusiyyətlərə malik, verilən tələbləri təmin etməyən, istənilən kimi olmayan, mənfi təsir bağışlayan; yaman, fəna (yaxşı əksi). Pis xörək. Pis xətt. Pis hava. // Öz işini yaxşı bilməyən, təcrübəsiz. Pis usta. Pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü 2. is., ğzı, anat. 1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk 2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü Küçük bir ağız. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bədnəfəs — f. və ə. 1) hər şeyə tamah salan, tamahkar, acgöz; 2) ağzı pis iy verən, ağzı pis iyli; 3) pis səsli, kobud səsli; 4) bax: bədnəzər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
BED-ZEBAN — f. Kötü söz söyliyen, hicveden. Ağzı pis, ağzı bozuk. * Kötü dil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KERİH-ÜN NEFES — Nefesi ve ağzı pis kokan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil-ağız — is. Üzrxahlıq mahiyyətində olan sözlər. Dil ağız etmək (eləmək) – üzrxahlıq mahiyyətində xoş sözlər söyləmək, yaxud xoş sözlər söyləyərək mehribanlıq göstərmək. Bəy gəlinə dil ağız etdikdən sonra, onun üzünü görmək istərdi. H. S.. Məmməd xan dil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
