- çengel çeneliler
- is., ç., hay. b.
Çeneleri gaga biçiminde uzamış ve tam kemikleşmemiş balıklar takımı, yapışık çeneliler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çengel — is., Far. çengāl Bir yere takılmaya, geçirilmeye yarayan eğri ve ucu sivri demir Kız eğilmiş, panjurun kanatlarını çengellerine takıyor. R. H. Karay Birleşik Sözler çengel atış çengel çeneliler çengel iğnesi çengel sakızı Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapışık çeneliler — is., ç., hay. b. Çengel çeneliler … Çağatay Osmanlı Sözlük
çeneli — sf. 1) Çenesi olan 2) mec. Çok konuşan, çenebaz Birleşik Sözler çengel çeneliler yapışık çeneliler … Çağatay Osmanlı Sözlük
ay balığıgiller — is., ç., hay. b. Kemikli balıklar takımının çengel çeneliler alt takımına giren bir familya … Çağatay Osmanlı Sözlük