- çıbanbaşı
- is.
1) Yaranın ucu2) mec. Kurcalandığı, üzerine düşüldüğü takdirde ağır veya kötü bir sonuca varılması muhtemel konu3) mec. Genel kurallara aykırı davranış içinde olan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çıbanbaşı
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıban — is. Vücudun herhangi bir yerinde oluşan ve çoğu, deride şişkinlik, kızartı, ağrı ve ateş ile kendini gösteren irin birikimi Birleşik Sözler çıban ağırşağı çıbanbaşı Halep çıbanı kan çıbanı kurca çıbanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
