- çıkar budak
- is., -ğı
Çevresi ile bağlantısı zayıflayan ve bazı ağaç türlerinde kendiliğinden düşebilen budak türü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çıkar — is. Dolaylı bir biçimde elde edilen kazanç, menfaat, yarar Kimse siyasi ve kişisel çıkar yahut nüfuz sağlama amacıyla dince kutsal sayılan şeyleri istismar edemez ve kötüye kullanamaz. Anayasa Birleşik Sözler çıkar budak çıkar yol Atasözü, Deyim… … Çağatay Osmanlı Sözlük
budak — is., ğı, bit. b. 1) Ağacın dal olacak sürgünü 2) Dalın gövde içindeki başlangıç yeri olan ve tahtalarda görülen yuvarlak koyuca renkte sert bölüm Birleşik Sözler budak deliği budak özü çıkar budak dişbudak kırkbudak üçbudak … Çağatay Osmanlı Sözlük