- aile ocağı
- is.
Ailenin kurduğu, yerleştiği, geliştirdiği ev
Neşeli, memnun bir aile ocağı vücuda getireceğiz.
- H. C. Yalçın
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
aile ocağı
Look at other dictionaries:
aile — is., top. b., Ar. ˁaˀile 1) Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik 2) top. b. Karı, koca ve çocuklardan oluşan topluluk En büyük cevizin altını kalabalıkça … Çağatay Osmanlı Sözlük
ocağı sönmek — aile dağılmak, yok olmak, çoluk çocuk yok olmak Aşk tuzakları birçok ocakların sönmesine sebep olmuştur. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
ocak — is., ğı 1) Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar. Halikarnas Balıkçısı 2) Şömine Ocağın önünde oturup acayip bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
emel — is., Ar. emel Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek Büyük emeller benim bir aile ocağı kurmama da mâni olmuştu. R. N. Güntekin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller emel beslemek emeline alet etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
HARÎM-İ İSMET — Namus ocağı, mukaddes ocak. Kudsi âile yuvası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
