- çift çubuk
- is., -ğu
1) Çiftçilik yapabilmek için gereken her türlü araç
Kendi taksiratı haricinde parası çoğalınca çiftini çubuğunu bıraktı.
- Ö. Seyfettin2) Mal mülk, para edebilecek bütün varlıklarÇiftini çubuğunu satarak İstanbul'a gelip kızına kavuşan bir kadıncağız...
- P. SafaAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.