- çift dişliler
- is., ç., hay. b.
Omurgalılardan, üst çenedeki bir çift kemirmeye yarayan kesici dişin arasında bir çift daha küçük dişleri bulunan kemiriciler takımının bir alt takımı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çift — sf., Far. cuft 1) Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler) 2) is. Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı. R. H. Karay 3) is. Toprağı sürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişli — sf. 1) Dişleri olan 2) is. Dişleri olan çark 3) is., hay. b. Kaya balığı 4) is. Ayakkabıcıların sayayı kalıba çekmek için kullandıkları kerpeten gibi bir araç 5) mec. Sözünü geçiren, istediğini yaptırabilen güçlü (kimse) Tekel Bakanı gibi dişli,… … Çağatay Osmanlı Sözlük