- çift vuruş
- is., sp.
Kurala aykırı ancak kasıtlı olmayan bir davranış dolayısıyla topun doğrudan doğruya kaleye vurulamadığı, iki vuruşlu bir ceza türü, endirekt atış
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çift vuruş
Look at other dictionaries:
çift — sf., Far. cuft 1) Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler) 2) is. Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı. R. H. Karay 3) is. Toprağı sürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
vuruş — is. 1) Vurma işi veya biçimi Bazen kalbinin hafif ve sık çarpıntıları arasında ansızın tokmak gibi vuruşlar var. P. Safa 2) müz. Bir ölçüyü oluşturan eşit sürelerden her biri, darp İki vuruşu olan ölçü. 3) tek. Bir kuvvetin etkileme süresi ile… … Çağatay Osmanlı Sözlük
endirekt atış — is., sp. Çift vuruş … Çağatay Osmanlı Sözlük
manşet — is., Fr. manchette 1) Gömleğin kol ağzına geçirilen, genellikle çift katlı kumaştan yapılan bölüm, kolluk 2) Gazetelerin ilk sayfasına iri puntolarla konulan başlık Gazete manşetlerinden bezmişim, on gün gazete yüzü görmeyeyim. H. Taner 3) sp.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
