- dağ çayırı
- is., bit. b.
Dağlık bölgelerde derin ve rutubetli toprağa sahip alanlarda gelişen doğal çayır
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dağ — 1. is., Far. dāġ 1) Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan 2) İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümüne kızgın bir araçla yapılan yanık 3) mec. Büyük üzüntü, acı Birleşik Sözler gözdağı 2. is. Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çayır — is. 1) Üzerinde gür ot biten düz ve nemli yer Çocukların neşesi birdenbire sönmüş, çayıra bir eski mezarlık sükûtu çökmüştü. R. N. Güntekin 2) Böyle yerde biten ot Birleşik Sözler çayırgüzeli çayır kuşu çayır mantarı çayırmelikesi … Çağatay Osmanlı Sözlük