- dağ oluşu
- is., jeol.
Yer kabuğunun belli yerlerinde kıvrılma, kırılma ve yükselme olayları sonucu dağların oluşunu inceleyen bilim kolu, orojeni
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dağ — 1. is., Far. dāġ 1) Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan 2) İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümüne kızgın bir araçla yapılan yanık 3) mec. Büyük üzüntü, acı Birleşik Sözler gözdağı 2. is. Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
oluş — is. 1) Olma işi veya biçimi, vuku 2) Oluşma, teşekkül, tekevvün 3) fel. Bir durumdan öteki duruma geçiş Birleşik Sözler ön oluş dağ oluşu … Çağatay Osmanlı Sözlük
orojeni — is., jeol., Fr. orogénie Dağ oluşu … Çağatay Osmanlı Sözlük