- akıl kumkuması
- is., esk.
Çokbilmiş kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
akıl — is., klı, Ar. ˁaḳl 1) Düşünme, anlama ve kavrama gücü, us 2) ruh b. Bellek Hâlâ aklımda o tufan yağmuru. C. S. Tarancı 3) Öğüt, salık verilen yol Bu aklı size kim verdi. 4) Düşünce, kanı Şimdiki aklım olsaydı bu dükkânın yerine aç bir kahve! A. K … Çağatay Osmanlı Sözlük
kumkuma — is., esk., Ar. ḳumḳume 1) Küçük testi, çömlek 2) mec. Kötü, olumsuz bir özelliği kendinde fazlasıyla toplayan kimse, olay, olgu veya yer Dedikodu kumkuması. Burnundan kıl aldırmayacak kadar kompleks kumkuması bir adamdı. H. Taner Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük