- dış alım
- is., tic.
İthalat
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
alım — is. 1) Alma işi 2) Kurum, çalım, gurur 3) mec. Çekicilik O ne eda, o ne alım, o ne çalım. H. R. Gürpınar Birleşik Sözler alım çalım alım satım dış alım ön alım spot alım … Çağatay Osmanlı Sözlük
dış — is. 1) Herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. Şehrin artık dışındayız. Bostanlar, bağlar, sürülmüş tarlalar. A. Haşim 2) Bir konunun kapsamına girmeyen şey 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ithalat — is., tic., Ar. idḫālāt 1) Başka bir ülkeden mal getirme veya satın alma, dış alım 2) Bir ülke için başka bir ülkeden alınan malların bütünü Birleşik Sözler bedelsiz ithalat … Çağatay Osmanlı Sözlük
CŒUR — LA TRADITION a, pendant des siècles, fait du cœur le viscère noble, parfois même pieusement recueilli après la mort des héros, puis embaumé, pour être offert à la vénération. Un transfert suggestif lui a valu d’être paré des qualités de l’âme,… … Encyclopédie Universelle
MATIÈRE — Pour l’action comme pour la connaissance, la «matière» est toujours première. Première dans ses mixtes et ses confusions, lorsqu’elle résiste aux projets de façonnage; première dans sa présence originelle, dès qu’apparut le projet d’une… … Encyclopédie Universelle
ağrı — is. 1. Duyğu sinirlərinin qıcıqlanması nəticəsində bədənin hər hansı bir yerində hiss edilən əziyyət, əzab; sancı, sızı; acı. Diş ağrısı. Baş ağrısı. – Birdən Sabir doğruldu, bədənində şiddətli bir ağrı hiss edərək üz gözünü turşutdu. M. Hüs..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Racism in the United States — Part of a series of articles on Racial segregation Segregation in the US Black Codes Jim Cro … Wikipedia
fabrication — [ fabrikasjɔ̃ ] n. f. • 1488; lat. fabricatio 1 ♦ Art ou action de fabriquer. Fabrication artisanale, à la main, à la machine, industrielle, en grande série. Fabrication assistée par ordinateur (F. A. O.). « Le changement de la production en… … Encyclopédie Universelle
premier — premier, ière [ prəmje, jɛr ] adj. et n. • 1104; primer 980; lat. primarius, de primus I ♦ Adj. Qui vient avant les autres, dans un ordre (le plus souvent avant le nom, en épithète). 1 ♦ Qui est le plus ancien ou parmi les plus anciens dans le… … Encyclopédie Universelle
présenter — [ prezɑ̃te ] v. <conjug. : 1> • v. 880; lat. imp. præsentare I ♦ V. tr. 1 ♦ Présenter une personne à une autre, l amener en sa présence pour la faire connaître. « Des mères présentaient à Paphnuce leurs jeunes garçons » (France). Spécialt… … Encyclopédie Universelle