- dış yüz
- is.
Bir şeyin dışarıdan görünüşü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dış yüz
Look at other dictionaries:
yüz — 1. is. 1) Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. S. F. Abasıyanık 2) Yüzey, satıh Suyun yüzünde. 3) Kesici araçlarda ağız Bıçağın keskin yüzü. 4) Bir kumaşın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dış — is. 1) Herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. Şehrin artık dışındayız. Bostanlar, bağlar, sürülmüş tarlalar. A. Haşim 2) Bir konunun kapsamına girmeyen şey 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
zahir — 1. sf., esk., Ar. ẓahīr Yardım eden, destekleyen, arka çıkan 2. sf., Ar. ẓāhir 1) Açık, belli 2) is. Dış yüz, görünüş 3) zf., hlk. Kuşkusuz, elbette, şüphesiz Zahir, o anda başıma kan çıkmış, yüzüm kızarmış olacak ki... S. M. Alus 4) zf. Görünüşe … Çağatay Osmanlı Sözlük
zevahir — is., ç., Ar. ẓevāhir Bir şeyin dışarıdan görünüşü, dış yüz, görünüm Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller zevahiri kurtarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ten — (F.) [ ﻦﺕ ] 1. vücut, beden. 2. dış yüz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
zâhir — (A.) [ ﺮهﺎﻇ ] 1. ortaya çıkan, görünen, zuhur eden. 2. belli, açık, aşikâr. 3. sanırım. 4. görünüş, dış yüz. ♦ zâhir olmak ortaya çıkmak, görünmek, zuhur etmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TEN — f. Gövde, beden, vücut. * İnsan bedeninin dış yüz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZAHİR — (Zuhur. dan) Görünen, âşikâr olan. Açık, belli, meydanda olan. * Görünüşe göre. * Şüphesiz. * Suret. Dış yüz. Görünüş. * Anlaşılan. * Meğer. Galiba. Zannederim. Elbette … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
disuse — dis•use n. [[t]dɪsˈyus[/t]] v. [[t] ˈyuz[/t]] n. v. used, us•ing 1) discontinuance of use or practice 2) to cease to use • Etymology: 1375–1425 … From formal English to slang
Mustafa Ülgen — (born 1945 in İnegöl Bursa Turkey) is a Turkish orthodontist. Contents 1 Biography 2 Publications 2.1 Publications In Turkish 2.1.1 E Books … Wikipedia
