- dibek kafalı
- sf., hlk.
Anlayışsız, kaba, budala (kimse)
O dibek kafalı Sülükoğlu'nu hasedinden çatlatacağız.
- E. E. Talu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
O dibek kafalı Sülükoğlu'nu hasedinden çatlatacağız.
- E. E. TaluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kafalı — sf. 1) Kafası olan 2) Kafası herhangi bir biçimde olan Çıkık kafalı. 3) mec. Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı Kafalı adam. Birleşik Sözler boş kafalı dar kafalı dibek kafalı dikkafalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dibek — is., ği Taştan veya ağaçtan yapılmış büyük havan Kahve dibeği. Birleşik Sözler dibek kafalı kahve dibeği … Çağatay Osmanlı Sözlük