art zamanlı dil bilimi — is., db. Dil olaylarını değişik zaman ve evrim açısından ele alan dil bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
eş zamanlı dil bilimi — is., db. Bir dilin zaman içindeki değişme ve gelişmesi sırasında, belirli bir dönemde ortaya çıkan olgularını inceleyen dil bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
görevsel dil bilimi — is., db. Kelimeleri cümle içinde yüklendikleri görev bakımından inceleyen dil bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
karşılaştırmalı dil bilimi — is., db. Karşılaştırma yöntemiyle çeşitli diller arasındaki ilişkileri, benzerlikleri belirleyip dil ailelerini tespit etmeyi amaçlayan inceleme … Çağatay Osmanlı Sözlük
uygulamalı dil bilimi — is., db. Dil biliminin uygulamalı araştırmaya yönelik bilim dalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
genel dil bilimi — is., db. Dilin yapısını, gelişme ve değişmesini karşılaştırmalı olarak inceleyen bilim dalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapısal dil bilimi — is., db. Yapısalcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil laboratuvarı — is., db. 1) Yabancı dil öğretiminde, kayıtlı dil malzemesiyle ders yapılan yer 2) Ses bilimi çalışmalarında elektronik araçlarla seslerin değerlendirildiği yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
edim bilimi — is. Dil hareketleriyle onu algılayan insan arasındaki ilişkiyi inceleyen dil bilimi dalı … Çağatay Osmanlı Sözlük