- dil sürçmesi
- is.
Sözleri yerinde ve düzgün olarak söyleyememe
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil sürçmek — 1) konuşma sırasında kelimeleri yanlış söylemek Bir dil sürçmesi sonucu, bu tartışmayı yarım saat kadar yürütmüşüm. S. İleri 2) istenmeyen bir konudan söz etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürçme — is. Sürçmek işi Birleşik Sözler dil sürçmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürçülisan — is., T. sürç + Ar. lisān Ağızdan yanlışlıkla çıkan söz, dil sürçmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük