- dil yarası
- 1. is.
Acı sözün yarattığı kırgınlık2. is.Gönül yarası
Dedim dilber niçin sararıp soldun / Dedi çektiklerim dil yarasıdır.
- Âşık Ömer
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Dedim dilber niçin sararıp soldun / Dedi çektiklerim dil yarasıdır.
- Âşık ÖmerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
el yarası onulur, dil yarası onulmaz — silahla açılan el yarası çabukça iyi olur ama kötü sözle açılan dil yarası kolay kolay kapanmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bıçak yarası geçer (veya onulur), dil yarası geçmez (veya onulmaz) — hakaret, ağır söz vb. gönül kırıcı davranışların hiçbir zaman unutulmayacağını anlatan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
DÂG-I DİL — Gönül yarası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZAHM-İ ZEBAN — Dil yarası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Orhan Gencebay discography — This article contains information about all releases by Turkish artist Orhan Gencebay. Singles Columbia Records Meğer Sevmek Pek Yalanmış/Metelik Oyun Havası (1963) Yare Pazen Seçemedim/Yeni Yolun Düzleri (1964) Neredesin Leylam/Felek Gurbete… … Wikipedia
yara — is. 1. Bədən, yaxud onun daxili orqanları toxumalarının hər hansı bir silah və ya başqa iti, bərk şeylə zədələnməsi və bu zədənin yeri. Güllə yarası. Xəncər yarası. Yarasını sarımaq. Yaradan qan axır. – Qılınc yarası sağalar, dil yarası sağalmaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yara — is. 1) Keskin bir şeyle veya bir vuruşla vücutta oluşan derin kesik Mendilimi bir çatkı şekline sokarak başıma, yaramın üzerine sardım. R. H. Karay 2) Bir şeyin iç veya dış yüzünde herhangi bir etki ile oluşan ve tehlikeli olabilen oyuk, gedik,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… … Çağatay Osmanlı Sözlük