dillenmek

nsz

1) Çocuk konuşmaya başlamak

2) Konuşma yeteneği olmayan varlık konuşmak, dile gelmek

... elini uzatıp tam koparacağı sırada mor menekşe dillendi. -Koparma beni...

- T. Dursun K

3) Onaylanmayan bazı davranışlar yüzünden hakkında dedikodu yapılmak, dile düşmek

Kasabanın, evi basıla taşlana dillenmiş en namlı kahpesini, Yatık Emine'yi bir gece atına almış köye getirmişti.

- R. H. Karay