- din adamı
- is., din b.
Mesleği dinle ilgili işler olan görevli
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
din adamı
Look at other dictionaries:
din — 1. is., hlk. Bir şeyin en yüksek ve sivri noktası Birleşik Sözler din doruğu 2. is., hlk. İlmek 3. is., din b., Ar. dīn 1) Tanrı ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet Her … Çağatay Osmanlı Sözlük
adam — is., Ar. ādem 1) İnsan 2) Erkek kişi, kadın karşıtı İyi bir adam isterse, babası da verirse, varacak. M. Ş. Esendal 3) Birinin yanında ve işinde bulunan kimse Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar. K. Tahir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hoca — is., din b., Far. ḫvāce 1) Müslümanlıkta din görevlisi 2) Öğretmen Edebiyat hocasıyken talebeme bu nesir sanatından bir defa bahsetmiştim. F. R. Atay 3) mec. Akıl öğreten, öğüt veren kimse 4) esk. Medresede öğrenim gören sarıklı, cübbeli din… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diyakoz — is., din b., Rum. Hristiyanlıkta papazın yardımcısı olan din adamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
haham — is., din b., İbr. Yahudi din adamı Birleşik Sözler hahambaşı hahamhane … Çağatay Osmanlı Sözlük
metropolit — is., Fr. métropolite Ortodokslarda patrikten sonra gelen ve bir bölgenin din işlerine başkanlık eden din adamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
başpiskopos — is., T. baş + Yun. Katoliklerde piskoposların başı olan din adamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
papaz — is., Rum. 1) Hristiyan din adamı, peder 2) Üzerinde papaz resmi olan iskambil kâğıdı Birleşik Sözler papaz balığı papazkaçtı papazkarası papaz yahnisi başpapaz Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller papaz gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
rahip — is., bi, Ar. rāhib Hristiyanlarda genellikle manastırda yaşayan din adamı, keşiş Biri bir rahipti; dağınık, birbirine karışmış uzun yağlı saçlarını parmaklarıyla taradı, kalpağının altında topladı. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler başrahip … Çağatay Osmanlı Sözlük
sarıklı — sf. 1) Başına sarık sarmış olan, sarığı olan Aralarında iki asker, birkaç da sarıklı efendi var. M. Ş. Esendal 2) is., mec. Müslüman din adamı, hoca … Çağatay Osmanlı Sözlük
