- din doruğu
- is.
Dağın en yüksek yeri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
din — 1. is., hlk. Bir şeyin en yüksek ve sivri noktası Birleşik Sözler din doruğu 2. is., hlk. İlmek 3. is., din b., Ar. dīn 1) Tanrı ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet Her … Çağatay Osmanlı Sözlük
doruk — is., ğu 1) Dağ, ağaç vb. yüksek şeylerin tepesi, en yüksek yeri, zirve, şahika 2) mec. En üstün başarı düzeyi Dorukta yalnız kalmak ve doruktan başlamak ne kadar da zormuş meğer. T. Buğra 3) mec. Heyecan, sevinç, coşku vb. duygularda ulaşılan en… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Ulugh Beg Observatory — The trench. In … Wikipedia
Ali Kuşçu — (?, 1403 16 December,1474) was a Turkish astronomer, mathematician, physicist and scientist. He is best known for his contributions to Uluğ Bey s famous work Zij i Sultani , his efforts in founding Sahn ı Seman University which is one of the… … Wikipedia