- diyarıgurbet
- is., esk., Ar. diyār + ġurbet
İş, eğitim vb. sebeplerle göç edilen yabancı yer
Anası, teyzesi, ah kolay mı yavrum, diyarıgurbet, dediler durdular.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Anası, teyzesi, ah kolay mı yavrum, diyarıgurbet, dediler durdular.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
diyar — is., Ar. diyār 1) Ülke Bir gün dedim ki istemem artık ne yer ne yâr / Çıktım sürekli gurbete gezdim diyar diyar. Y. K. Beyatlı 2) mec. Dünya Arkamda başka bir diyar, sıkıntı, ıstırap ve kudret diyarı var. H. E. Adıvar 3) mec. Bazı nitelik veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gurbet — is., Ar. ġurbet Doğup yaşanılmış olan yerden uzak yer, gurbetlik Ben gurbette değilim / Gurbet benim içimde. K. Kamu Birleşik Sözler gurbet eli diyarıgurbet Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gurbet acısı gurbet çekmek gurbete çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük