- doğu kayını
- is.
Doğu bölgelerinde yetişen bir tür kayın ağacı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
doğu — is. 1) Güneşin doğduğu ana yön, gün doğusu, şark, maşrık, batı karşıtı 2) Bulunulan yere göre güneşin doğduğu yönde kalan bölge 3) gök b. Güneşin 21 Mart ve 23 Eylülde doğduğu yön Birleşik Sözler Doğu bilimi Doğu Bloku doğu kayını doğu noktası… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kayın — 1. is., bit. b. 1) Kayıngillerin örnek bitkisi olan, 30 40 m boyunda, 2 m çapında, kışın yapraklarını döken, kerestesi beyaz ve değerli olan bir orman ağacı (Fagus orientalis) 2) sf. Bu ağaçtan yapılmış Birleşik Sözler Avrupa kayını doğu kayını 2 … Çağatay Osmanlı Sözlük