- dört dörtlük
- sf., -ğü, mec.
1) Tam, kusursuz, mükemmel2) is., müz. Birlik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dörtlük — sf., ğü 1) Dört taneden oluşmuş, dört tane alabilen Dörtlük cezve. 2) is., mat. Birbirine dik iki çap boyunca dörde bölünmüş dairenin her bir dilimi 3) is., ed. Dört dizelik bölümlerden oluşmuş şiir veya şiir parçası, kıta 4) is., müz. Birlik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dört — is., dü 1) Dört sayısının adı 2) Bu sayıyı gösteren 4, IV rakamlarının adı 3) sf. Üçten bir artık Birleşik Sözler dört ayak dört ayaklılar dört bir dört bucak dörtcihar dörtçeker … Çağatay Osmanlı Sözlük
Bengü — (2008) Chartplatzierungen Erklärung der Daten Singles İki Melek … Deutsch Wikipedia
birlik — is., ği 1) Tek, bir olma durumu, vahdaniyet Tanrı nın birliğine inanır. 2) Bir arada olma durumu, vahdet Türk milletinin birliği. 3) Bağlılık, benzerlik, bağlantı, vahdet Dil birliği. Ülkü birliği. 4) Belli bir topluluğun yararlarını korumak için … Çağatay Osmanlı Sözlük
RÜBAÎ — Dörtlük olan. Dörtle ilgili. * Edb: Dört mısralık belli vezinlerle yazılmış manzume. Aynı esasta 24 şekilli vezinle yazılan 4 mısralık şiir. * Gr: Mastarını meydana getiren dört harften hepsi de aslî olan kelimeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TERBİ' — Gazelin her beytine ikişer mısra ilâve ederek onu âdeta murabba (dörtlük) şekline koyma. * Dörde bölme. * Dört köşe etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük