- dursuz duraksız
- zf.
Durmadan, durmaksızın
Ağlıyordum ve sürekli dursuz duraksız konuşuyordum.
- T. Dursun K
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dursuz duraksız
Look at other dictionaries:
duraksız — zf. 1) Otobüs mola vermeden, duraklarda durmadan (gitmek) 2) sf. Hareketli, oynak Benim için kullanılan bu duraksız sözcüğünün İstanbul Türkçesinde kullanılmadığını neden sonra öğrendim. A. Erhat Birleşik Sözler dursuz duraksız … Çağatay Osmanlı Sözlük
durmak — nsz, ur 1) Hareketsiz durumda olmak Motorlu su taşıtlarından biri de kanal rıhtımının tam bizim önümüze düşen bir noktasında demir atmış duruyordu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) İşlemez olmak, çalışmamak Bileğimdeki saat durmuş. A. Gündüz 3) Bir yerde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
