- dünya nimeti
- is.
İnsanların dünyada yiyeceği, içeceği, kullanacağı imkânların tümü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dünya — is., gök b., Ar. dunyā 1) Güneşe yakınlık bakımından üçüncü gezegen, yer, yerküre, yer yuvarı, yer yuvarlağı, acun 2) Dış, çevre, ortam Biz dünyadan ayrı yaşarken dünya epey değişmiş. H. C. Yalçın 3) İnançları bir olan ülke veya insanlar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
nimet — is., Ar. niˁmet 1) İyilik, lütuf, ihsan Başımızdan gitmesi, ekşi suratından kurtulmamız da bir nimetti. S. M. Alus 2) Yaşamak için gerekli her şey Desem ki sen benim için hava kadar lazım / Ekmek kadar mübarek / Su gibi aziz bir şeysin / Nimetsin … Çağatay Osmanlı Sözlük