düpedüz

zf.

1) Çok düz ve doğru bir biçimde, dümdüz olarak

2) Yalın, basit, süssüz, sade bir biçimde

Bir lakırtıyı düpedüz söylemek dururken, daha çok beğenilsin diye dolambaçlı yollardan söylediniz mi, çok kere manasız manasız şeyler meydana çıkıyor.

- O. V. Kanık

3) mec. Başka bir amaç gütmeden, açıktan açığa, açıkçası, gerçekten

Daha başkaları vardı ki bunlar düpedüz korkuyorlardı.

- T. Buğra