- ehlibeyit
- is., -yti, din b., tar., Ar. ehl + beyt
Hz. Muhammed'in kızı, damadı ve torunlarından oluşan ailesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ehlibeyit
Look at other dictionaries:
ehil — is., hli, Ar. ehl 1) Bir işte yetkili olan, bir işi yapan, erbap O, bu işin ehlidir. 2) Sahip Sanat ehli. Zevk ehli. 3) hlk. Karı kocadan her biri, eş Bu adam ehliyle iyi geçinmiyor. 4) esk. Topluluk, cemaat Birleşik Sözler ehlibeyit ehlidil … Çağatay Osmanlı Sözlük
