Komşunun kızında da bir zamandır, sabırsızlık, taşkınlık alametleri çoğalmıştı.
- R. H. KarayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
alâmet — (A.) [ ﺖﻡﻼﻋ ] işaret, iz, alamet, belirti. 2. çok iri … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ALÂMET-İ GURUR — Gurur ve kibiri belli eden alâmet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ALÂMET — İz, nişân, işâret … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ALÂMET-İ FÂRİKA — Ayırıcı işaret. Damga … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hayra alamet değil — uğursuz sayılacak bir olay için kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
beçkem — alâmet, belge; ipekten veya yaban sığırı kuyruğundan yapılan alâmet olup savaş günlerinde yiğitler takınırlar I, 483bkz: perçem … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
görküz — alamet, eser, nişane … Çağatay Osmanlı Sözlük
belgü — alâmet, nişan, im, belge, I, 427, 428 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
perçem — alâmet, belge, I, 483bkz: beçkem … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ALÂMAT — (Alâmet. C.) İzler, nişanlar, alâmetler, işâretler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
