- alçak gönüllü
- sf.
Kendi değerini olduğundan aşağı gösteren, başkalarını küçük görmeyen, büyüklenmeyen (kimse), mütevazı
Güzel çehreli müsteşar bey, nazır beyin kapıcısından daha alçak gönüllü idi.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
alçak gönüllü
Look at other dictionaries:
alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar — alçak gönüllü olan toplum içinde saygı görür ve yücelir, kendisini herkesten üstün gören sevilmez ve toplum içinde iyi bir yer edinemez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
alçak — sf., ğı 1) Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı Alçak tavanlı bir oda. 2) Aşağı olan, yüksek olmayan (yer) 3) Kısa (boy) Alçak boylu bir adam. 4) mec. Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gönüllü — sf. 1) Bir işi yapmayı hiçbir yükümlülüğü yokken isteyerek üstlenen Yabancı dil bildiği için de Kore ye gönüllü olarak göndermeye kalkmışlardı. Ç. Altan 2) Çok istekli Henüz nizamiye ve gönüllü taburların neferleri dağılmamıştı. Ö. Seyfettin 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
alçak gönüllülük — is., ğü Alçak gönüllü olma durumu, mahviyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
engin gönüllü — sf. 1) Alçak gönüllü 2) zf. Alçak gönüllü olarak Engin gönüllü davranıyorsunuz, bilgileriniz basit bir merakın ötesinde. A. Ümit … Çağatay Osmanlı Sözlük
kotkı — alçak gönüllü, yumuşak huylu, mütevazi I, 427 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
yakı yukı (er) — alçak gönüllü ve yaltaklan ıcı (adam) III, 25 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
MUHBİT — Alçak gönüllü, mütevazi. Mütezellil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AHFAZ — (Ahfad) Alçak ve çukur yer. * Mc: Çok alçak gönüllü. Mütevâzi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
derviş — is., Far. dervīş 1) Bir tarikata girmiş, onun yasa ve törelerine bağlı kimse, alperen 2) mec. Yoksulluğu, çilekeşliği benimsemiş kimse 3) mec. Alçak gönüllü ve her şeyi hoş gören kimse 4) hay. b. Kırlangıç balığının pek küçüğü Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
