- erkek bakır
- is.
Sert bakır
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
erkek — is., ği 1) İnsan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı 2) biy. Sperma oluşturan organizma 3) Yetişkin adam, bay, kadın karşıtı Erkekler gelince buraya, karılar işte böyle kaçar. O. C. Kaygılı 4) Koca Kadın erkeğini uğurladı. 5) sf … Çağatay Osmanlı Sözlük
bakır — is., kim. 1) Atom numarası 29, yoğunluğu 8,95 olan, 1084 °C ye doğru eriyen, doğada serbest veya birleşik olarak bulunan, ısı ve elektriği iyi ileten, kolay dövülür ve işlenir olduğundan eski çağlardan beri türlü işlerde kullanılan, kızıl renkli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bakir — sf., Ar. bākir 1) Cinsel ilişkide bulunmamış (erkek) 2) El değmemiş, kullanılmamış 3) İşlenmemiş (toprak) 4) Eskimemiş, yıpranmamış, yeni … Çağatay Osmanlı Sözlük