- eş bacaklılar
- is., ç., hay. b.
Denizlerde, karalarda ve tatlı sularda, başka hayvanların asalağı, asalakların ara konakçısı veya özgür olarak yaşayan kabuklular takımı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eklem bacaklılar — is., ç., hay. b. Birbirine eklenmiş halkalardan oluşan, böcekler, örümcekler, kabuklular, çok ayaklılar vb. bölümlere ayrılan hayvan sınıfı, eklemliler … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafadan bacaklılar — is., ç., hay. b. Yumuşakçaların, baş bölgelerinde sert bir gagası ve çekmenli sekiz kolu bulunan önemli bir sınıfı Mürekkep balığı ve ahtapot kafadan bacaklılardandır … Çağatay Osmanlı Sözlük
karından bacaklılar — is., ç., hay. b. Yumuşakçalardan, karınlarındaki etli, yassı pul biçimindeki uzantıları bacak gibi kullanarak ve sürünerek yürüyen salyangoz, sümüklü böcek vb.ni içine alan kabuklu hayvanlar sınıfı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kök bacaklılar — is., ç., hay. b. Kök biçiminde, yalancı ayak denilen protoplazma uzantılarıyla hareketlenen, besinlerini bulan, amipleri, günsüleri, deliklileri ve ışınlıları içine alan tek hücrelilerden bir sınıf … Çağatay Osmanlı Sözlük
uzun bacaklılar — is., ç., hay. b. Sulak yerlerde yaşayan, uzun bacaklı kuşlar takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bacaklı — sf. 1) Bacağı olan 2) Bacakları uzun olan, uzun boylu 3) is., esk. Felemenk altını Birleşik Sözler götten bacaklı kıçtan bacaklı eklem bacaklılar eş bacaklılar kafadan bacaklılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
amipler — is., ç., hay. b. Bir hücreli hayvanların kök bacaklılar sınıfına giren bir takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
böcekler — is., ç., hay. b. Vücutları baş, göğüs ve karın olarak üç bölgeye ayrılan, duyargaları birer, kanatları ikişer, ayaklarıyla ağız parçaları üçer çift olan eklem bacaklılar sınıfı, haşerat Birleşik Sözler dalgıç böcekler hortumlu böcekler kaplan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikenli salyangoz — is., hay. b. Karından bacaklılar sınıfından, ılık ve tropik denizlerde yaşayan, kabuğu üzerinde birçok dikeni olan bir yumuşakça, iskerlet (Murex) … Çağatay Osmanlı Sözlük
duyargalılar — is., ç. Bir çift duyargası bulunan, böceklerle çok ayaklıları içine alan eklem bacaklılar topluluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük