- evcikkıran
- is., bit. b.
Köygöçüren
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
evcikkıran
Look at other dictionaries:
evcik — is., ği Küçük, sevimli ev Birbirinden bahçelerle, evlerle ayrılmış; güneş, çiçek, ağaç içinde evciklerdi. S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler evcikkıran bir evcikli iki evcikli … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıran — 1. sf. 1) Kırma işini yapan (kimse) Taş kıran işçiler. 2) is. Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
köygöçüren — is., bit. b. Üzeri zeytin yeşili veya kirli sarımsı yeşil renkli, sapı beyaz, üst kısmında derimsi bir halka ve dip kısmında belirgin çanakçık bulunan, meşe ve kayın ağaçlarının altında biten, en tehlikeli zehirli mantar türü, evcikkıran… … Çağatay Osmanlı Sözlük
