fakirhâne — (A. F.) [ ﻪﻥﺎﺧﺮﻴﻘﻓ ] bendenizin evi … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
FAKİRHÂNE — Mütevazilikle söz söyleyen kişinin evi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fakir — sf., Ar. faḳīr 1) Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, zengin karşıtı En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir. F. R. Atay 2) Olması gerekenden az Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem. M. Yesari 3) is. Hindistan da yokluğa … Çağatay Osmanlı Sözlük
hane — is., Far. ḫāne 1) Ev, konut 2) Ev halkı Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. N. Cumalı 3) Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4) mat. Basamak 5) müz. Klasik… … Çağatay Osmanlı Sözlük