- geniz ünlüsü
- is., dbl.
Geniz yoluyla çıkan ve n sesiyle birlikte kullanılan ünlü: Tanrı, sonra, deniz kelimelerindeki a, o, e ünlüleri gibi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
geniz — is., nzi Ağız ve burun boşluğunun arka bölümü Genzi iyice yanmıştı, konuşamıyordu, başını iki yana sarsarak niçin diye sordu. T. Buğra Birleşik Sözler geniz ünlüsü geniz ünsüzü Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünlü — sf. 1) Ün salmış olan, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi. T. Buğra 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkabilen ses, vokal, sesli, sesli harf: a, e, ı, i,… … Çağatay Osmanlı Sözlük