- göçerkonar
- sf.
Göçebe bir yaşam süren, sürekli bir yere yerleşemeyen, göçer
Göçerkonar aşiret.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Göçerkonar aşiret.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
göçer — sf. Göçebe Birleşik Sözler göçerkonar … Çağatay Osmanlı Sözlük
göçmek — den, e, er 1) Yerleşmek amacıyla mahalle, köy, şehir veya ülke değiştirmek Selanik elden çıkınca ailesi İzmir e göçmüştür. A. İlhan 2) Bazı hayvanlar, sıcak iklimli ülkelere gitmek 3) nsz Çökmek 4) nsz Ölmek 5) Oturmak Masaların arasından geçerek … Çağatay Osmanlı Sözlük
konmak — 1. e, ar 1) Kuş, kelebek, uçak, toz vb. bir yere inmek Bir bülbül gelip konmuştu havuzun kıyısına. Ç. Altan 2) Yolculukta geceyi geçirmek için bir yerde kalmak, konuk olmak 3) Kısa bir süre için bir yere yerleşmek, bir yeri yurt edinmek 4) mec.… … Çağatay Osmanlı Sözlük