- gök kubbe
- is.
Gök
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati.
- Y. K. Beyatlı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati.
- Y. K. BeyatlıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kubbe — is., mim., Ar. ḳubbe Yarım küre biçiminde olan ve yapıyı örten dam, kümbet Büyük bir camiydi bu. Minareleri, kubbeleri, kemerleri ve parmaklıklı pencereleri filan hepsi tamamdı. O. Atay Birleşik Sözler ana kubbe gök kubbe yarım kubbe … Çağatay Osmanlı Sözlük
KUBBE-İ MİNA — Gökyüzü. Gök kubbesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ÇARH-I AHDAR — Gök kubbe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük