- alt sınıf
- is.
1) Bir sınıf içinden ayrılan ikinci derecedeki sınıf2) top. b. Toplumda sosyal ve ekonomik açıdan gerilerde kalan insan topluluğu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
alt sınıf
Look at other dictionaries:
sınıf — is., Ar. ṣinf 1) Öğrencilerin yıllık öğrenime göre ayrıldıkları bölümlerden her biri Birinci sınıf öğrencileri. 2) Çeşitli amaçlarla oluşmuş kümeler 3) Ders okutulan yer, dershane, derslik 4) Önemlerine, niteliklerine göre kişi veya nesnelerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
alt — is. 1) Bir şeyin yere bakan yanı, zir, üst karşıtı Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor. Z. O. Saba 2) Bir nesnenin tabanı Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
alt katman — is., top. b. Toplum içinde yer alan ve daha düşük değerlere sahip olan sınıf Yaşayışıyla konağa bağlıyken, gönlüyle alt katmanların trajik yaşamlarına eğilecektir. S. İleri … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanatlılar — is., ç., hay. b. Böceklerin kanatlı olanlarını içine alan alt sınıf Birleşik Sözler cam kanatlılar çift kanatlılar düz kanatlılar iki kanatlılar kın kanatlılar pul kanatlılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
Mustafa Ülgen — (born 1945 in İnegöl Bursa Turkey) is a Turkish orthodontist. Contents 1 Biography 2 Publications 2.1 Publications In Turkish 2.1.1 E Books … Wikipedia
Stammesschule (Osmanisches Reich) — Das Schulgebäude, Foto von 1892 oder 1893 Die Stammesschule (osmanisch مكتب عشيرت همايون, İA Mekteb i ʿAşīret i Hümāyūn, „Großherrliche Stammesschule“) war eine osmanische Schule, die am 21. September 1892 von Sultan … Deutsch Wikipedia
Ömür Arpacı — Ömür Arpacı, (* 25. Januar 1982 in Trabzon) ist ein türkischer Schauspieler. Inhaltsverzeichnis 1 Biografie 2 Filmografie 2.1 Filme 2.2 Serien … Deutsch Wikipedia
takım — is. 1) Bir işte veya bir yerde kullanılan eşya ve aletlerin tamamı, ekipman 2) Meslek, davranış, durum vb. yönlerden birbirine uyan kimselerin oluşturduğu topluluk Memur takımından olduğumuzdan böyle evlerde oturamazdık, daha doğrusu alışkın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
üst — is. 1) Bir şeyin yukarı, göğe doğru olan yanı, fevk, alt karşıtı Köyün üst tarafında, saman, taş ve yangın arasında, üstü sazlarla örtülmüş bir kulübenin önünde ateş yanıyor. H. E. Adıvar 2) Bir şeyin görülen yanı, yüzü Bu sefer taşın üstünden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
