- hafifmeşrep
- sf., -bi, Ar. ḫafîf + meşreb
Davranışları, içinde bulunduğu toplumun ahlak anlayışına uymayan (kadın)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hafifmeşrep
Look at other dictionaries:
hafif — sf., Ar. ḫafīf 1) Tartıda ağırlığı az gelen, yeğni, ağır karşıtı 2) Güç veya yorucu olmayan, kolay Hafif bir iş. 3) Ağırbaşlı olmayan, ciddi olmayan, hoppa Hafif bir kadın. 4) Miktarı az, sindirimi kolay (yiyecek) Onlar da akşam yemeğini pek… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hafif yollu — sf. 1) Davranışları ile içinde bulunduğu toplumun ahlak anlayışına ters düşen (kadın), hafifmeşrep 2) zf. Üstü kapalı, kısa bir açıklamayla Kim bana bu sevdanın sonu çıkmaz olduğunu hafif yollu çıtlatacak olsa kırılarak karşı çıkıyor, çıtlatana… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hafifmeşreplik — is., ği Hafifmeşrep olma durumu Hafifmeşreplik denirse biçimli olur da hercai kararlık denirse biçimsiz mi oluyor? R. E. Ünaydın … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşrep — is., bi, esk., Ar. meşreb 1) Yaradılış, huy, karakter, mizaç Bunların arasında bilhassa Vehbi Dede isminde Mevlevi bir musikişinas tanıdı ve meşrebine uygun buldu. H. E. Adıvar 2) Davranış biçimi Kişilik genel çizgisi meşrep olarak bilinir. N.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
subret — is., tiy., Fr. soubrette Komedilerde hafifmeşrep genç kadın veya işveli hizmetçi rollerine çıkan kadın oyuncu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yelloz — sf. Ahlaksız, hafifmeşrep, şıllık (kadın) Gülsüm adında, suratsız, yelloz bir kız bulmuştu. E. E. Talu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yırtıkça — sf. 1) Girişken, becerikli 2) Hafifmeşrep, oynak, cazibeli Ufak tefek ama şimdiden elektriği öbürkülerden başka yırtıkça bir kız var içlerinde. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
