- halef selef
- sf.
Biri ötekinin makamını alanAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
halef selef olmak — biri ötekinin makamını almak, yerine geçmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
selef — is., esk., Ar. selef Bir görevde, bir makamda kendinden önce bulunmuş olan kimse, öncel, halef karşıtı Hâlbuki yeni patron selefine hiç benzemiyordu. H. Taner Birleşik Sözler halef selef … Çağatay Osmanlı Sözlük
halef — is., Ar. ḫalef Birinin ardından gelip onun makamına geçen kimse, ardıl, selef karşıtı Birleşik Sözler halef selef hayrulhalef … Çağatay Osmanlı Sözlük
HALEF AN-SELEF — Seleften halefe geçme. Geçen ve gidenden, gelene kalma. Babadan evlâda geçme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük