- hamhalat
- sf.
1) Kaba saba, görgüsüz
Hamhalat bir adam.
2) Verimsiz, çorak, kuruDemeye kalmadı yolumuzun iki yanında hamhalat, suratsız tarlalar peyda oldu.
- B. R. Eyuboğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Hamhalat bir adam.
Demeye kalmadı yolumuzun iki yanında hamhalat, suratsız tarlalar peyda oldu.
- B. R. EyuboğluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
halat — is., Rum. Kenevirden yapılmış çok kalın ip Birleşik Sözler halat çekme halat fitili halat ızgarası halat tamburu çelik halat hamhalat tel halat … Çağatay Osmanlı Sözlük
ham — sf., Far. ḫām 1) Yenecek kadar olgun olmayan (meyve) Ham elma. 2) İşlenmemiş (madde) Ham petrol. 3) İdmansız Ham vücutla ancak bu kadar koşabilirim. 4) mec. Gerçekleşme kolaylığı veya imkânı olmayan Ham hayal. Ham teklif. 5) mec. Kaba, toplum… … Çağatay Osmanlı Sözlük