- heykeltıraş
- is., Ar. heykel + Far. -terāş
Heykelci
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
heykeltıraş
Look at other dictionaries:
heykeltıraş — (A. F.) [ شاﺮﺕ ﻞﮑﻴه ] heykelci, heykeltıraş … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
heykel — is., Ar. heykel Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu, statü Harabenin ortasında bir Afrodit heykeli bulunduğunu hayal meyal hatırlıyor. R. H. Karay Birleşik … Çağatay Osmanlı Sözlük
heykelci — is. Heykel yapan sanatçı, heykeltıraş, yontucu Birleşik Sözler heykelci kalemi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tıraş — is., Far. terāş 1) Saç veya sakalı kesme işi, yülüme Tıraştan sonra da bıyık, sakal yerleri belli olurdu. M. Ş. Esendal 2) Erkek saçını belli bir biçim vererek kesme Asker tıraşı. 3) Kesilme ve kazınma zamanı gelmiş saç ve sakal Üç günlük… … Çağatay Osmanlı Sözlük
