- amiriita
- is., esk., Ar. āmir + iˁṭā
İta amiri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
amir — is., Ar. āmir 1) Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. B. Felek 2) tic. Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse Birleşik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ita — is., esk., Ar. iˁṭāˀ Verme, ödeme Birleşik Sözler ita amiri ita emri ahzüita amiriita … Çağatay Osmanlı Sözlük