- hinoğluhin
- sf., tkz.
Çok kurnaz, her dönemin şartlarına uyabilen (kimse)
Siz onun böyle sakin ve masum göründüğüne bakmayın, o ne hinoğluhindir, o ne içinden pazarlıklı aşüftedir o ...
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hinoğluhin
Look at other dictionaries:
hin — is., tkz., Ar. ḥīn 1) Kurnaz, cin fikirli kimse 2) esk. Zaman, zamane Birleşik Sözler hinoğlu hinoğluhin … Çağatay Osmanlı Sözlük
hinoğlu — sf., tkz. Kurnaz Birleşik Sözler hinoğluhin … Çağatay Osmanlı Sözlük
hinoğluhinlik — is., ği Hinoğluhin olma durumu Bir an, yazı müdürünün telkininde, bir hinoğluhinlik olabileceğini düşündü. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
oğul — is., ğlu 1) Erkek evlat Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi. M. Ş. Esendal 2) Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz Hinoğluhin. 3) Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu Oğul arısı. 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
orospu çocuğu — is. Serseri, haylaz, hinoğluhin, hilekâr, kalleş, orostopol … Çağatay Osmanlı Sözlük
anasının gözü — argo çok kurnaz, çok açıkgöz, dalavereci, hinoğluhin … Çağatay Osmanlı Sözlük
