- hüsnükuruntu
- is., alay, Ar. ḥusn + T. kuruntu
Herhangi bir durumu safça kendinden yana iyiye yorma
O senin hüsnükuruntun.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hüsnükuruntu
Look at other dictionaries:
hüsün — is., snü, esk., Ar. ḥusn Güzellik Birleşik Sözler hüsnühâl hüsnühat hüsnükabul hüsnükuruntu hüsnüniyet hüsnütelakki … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuruntu — is. 1) Yanlış ve yersiz düşünce, evham Evlenmek kuruntusu ile satılmaya giden iki mahalle kızı sol tarafta. A. Gündüz 2) Bir konuyla ilgili kötü ihtimalleri akla getirip tasalanma, işkil, evham, vesvese Sözü dinlenmeyen bir siyasi liderin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
