- ışık ışını
- is., fiz.
Yayılan ışığın izlediği doğru
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ışık — is., ğı 1) Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji, erke, ziya, nur, şavk Okuyabilmek için kapıdaki ışık yeterli değildi. H. E. Adıvar 2) Bir yeri aydınlatmaya yarayan araç Buraya bir ışık getirin. 3) Elektrik On ikide… … Çağatay Osmanlı Sözlük
lazer ışını — is. Tıpta, haberleşmede ve sanayide kullanılan çok kuvvetli ve toplu ışık … Çağatay Osmanlı Sözlük
ışın — is., fiz. 1) Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti, şua 2) Işınetkin özdeklerin saçtıkları alfa, beta, gama ışınlarından her biri 3) mat. Bir noktadan çıkıp sonsuza giden yarım doğrulardan her biri Birleşik Sözler ışın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelen — sf. 1) Gelme işini yapan (kimse veya nesne) 2) fiz. Bir ışık kaynağından çıkıp bir aynanın yüzüne veya saydam bir cismin yüzeyine düşen (ışın) Birleşik Sözler gelen geçen gelen giden ileri gelen Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gelen ağam giden … Çağatay Osmanlı Sözlük
lazer — is., fiz., Fr. laser Çok güçlü pırıltılar oluşturan, değişik alanlarda kullanılan ışık kaynağı Birleşik Sözler lazer ışını … Çağatay Osmanlı Sözlük