- iftar vakti
- is., din b.
Ramazanda oruç açma zamanı, iftar, iftar zamanı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iftar — is., din b., Ar. ifṭār 1) Oruç açma, oruç bozma 2) İftar vakti 3) Ramazanda akşam yemeği İftara çağırmak. Birleşik Sözler iftar sofrası iftar tabağı iftar topu iftar vakti iftar yemeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftar zamanı — is., din b. İftar vakti … Çağatay Osmanlı Sözlük
vakit — is., kti, Ar. vaḳt 1) Zaman Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek te. Y. K. Beyatlı 2) Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler Yemek vakti. Şimdi bunun vakti değil. 3) Çağ Vaktin bilginleri. 4) Belirlenmiş olan zaman Kâhya vakit… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sofra — is., Ar. sufre 1) Masa, sini vb. şeylerin, yemek yemek üzere hazırlanmış durumu Yemek vakti gelmiş, misafirler sofraya oturmuşlardı. R. N. Güntekin 2) Birlikte yemek yiyenlerin tümü Bizim sofra çok şendir. 3) Genellikle tekerlek biçiminde,… … Çağatay Osmanlı Sözlük