- ikiz ünsüz
- is., dbl.
Özellikle ağızlarda çeşitli ses olayları sonunda iki ünsüzün yan yana gelmesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ikiz ünsüz
Look at other dictionaries:
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikiz — sf. 1) İkisi bir arada doğan (çocuk) 2) Birbirine tamamen benzeyen, eş Rıza boş arsaları, ikiz pembe villaları, havuzlu bahçeyi geçti. H. Taner 3) is., bit. b. Aynı çiçekten oluşmuş birbirine yapışık iki meyve Birleşik Sözler ikiz anlam ikizkenar … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikizleşme — is. 1) İkiz duruma gelme 2) tıp İki diş arasındaki bütün dokuların bitişmesiyle oluşan diş anomalisi 3) dbl. Ünsüz ikizleşmesi Birleşik Sözler ünsüz ikizleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
