- iniş aşağı
- zf.
İnişte aşağıya doğru
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
aşağı — is. 1) Bir şeyin alt bölümü, zir, yukarı karşıtı 2) Eğimli bir yerin daha alçak olan yeri 3) sf. Bir yere göre daha alçak yerde bulunan Aşağı katı, sakin ve daha sıcak olduğu için seçtik. A. Gündüz 4) sf. Bayağı, adi 5) sf., mec. Niteliği düşük,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iniş — is. 1) İnme işi veya biçimi 2) Yukarıdan aşağıya gittikçe alçalan eğimli yer, yokuş karşıtı İnişte yol uzadıkça uzadı. 3) mec. Gerileyiş, çöküş 4) sp. Araçlı jimnastikte, atlayarak veya hızlanarak araçtan ayrılma durumu Birleşik Sözler iniş aşağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş aşağı — is. 1) İniş 2) zf. Başı aşağı gelecek biçimde Dükkânın camında baş aşağı asılmış, yan yana dizilmiş bastonlar duruyordu. M. Ş. Esendal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller baş aşağı düşmek baş aşağı etmek baş aşağı gelmek baş aşağı gitmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞİB — f. İniş. Aşağı doğru eğiklik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NÜZUL — İniş, inmek, aşağı inmek, konaklamak. * Nüzül, felç hastalığı. * Hacıların Mina ya gelip konaklamaları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yokuş — is. Aşağıdan yukarıya gittikçe yükselen eğimli yer, iniş karşıtı Arkadaşımla beraber ... kısa bir yokuşu tırmandık. F. R. Atay Birleşik Sözler yokuş aşağı yokuş yukarı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yokuşa koşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
TA' (TAE) — Alçak, iniş yer. * Başı aşağı etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük